Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 51/ मन्त्र 4
श॒तानी॑का हे॒तयो॑ अस्य दु॒ष्टरा॒ इन्द्र॑स्य स॒मिषो॑ म॒हीः। गि॒रिर्न भु॒ज्मा म॒घव॑त्सु॑ पिन्वते॒ यदीं॑ सु॒ता अम॑न्दिषुः ॥
स्वर सहित पद पाठश॒तऽअ॑नीका: । हे॒तय॑: । अ॒स्य॒ । दु॒स्तरा॑ । इन्द्र॑स्य । स॒म्ऽइष॑: । म॒ही: ॥ गि॒रि: । न । भु॒ज्मा । म॒घव॑त्ऽसु । पि॒न्व॒ते॒ । यत् । ई॒म् । सु॒ता: । अम॑न्दिषु: ॥५१.४॥
स्वर रहित मन्त्र
शतानीका हेतयो अस्य दुष्टरा इन्द्रस्य समिषो महीः। गिरिर्न भुज्मा मघवत्सु पिन्वते यदीं सुता अमन्दिषुः ॥
स्वर रहित पद पाठशतऽअनीका: । हेतय: । अस्य । दुस्तरा । इन्द्रस्य । सम्ऽइष: । मही: ॥ गिरि: । न । भुज्मा । मघवत्ऽसु । पिन्वते । यत् । ईम् । सुता: । अमन्दिषु: ॥५१.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 51; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(অস্য) এই পরমেশ্বরের (হেতয়ঃ) অস্ত্রশস্ত্র (দুষ্টরাঃ) দুর্লঙ্ঘ্য, (শতানীকা= শতানীকানি) যেমন শত সেনাদের ব্যূহ দুর্লঙ্ঘ্য হয়। এবং (অস্য ইন্দ্রস্য) এই পরমেশ্বরের (মহীঃ ইষঃ) মহত ইচ্ছা-সমূহ (সম্ তরাঃ) সম্যক্ উদ্ধারকারী। পরমেশ্বর (গিরিঃ ন) মেঘবৎ (ভুজ্মা) ভোগসাধন প্রদান করেন। (যদি) যদি (ইম্) এই পরমেশ্বরকে (সুতাঃ) নিষ্পাদিত ভক্তিরস (অমন্দিষুঃ) প্রসন্ন করে তবে তিনি, (মঘবৎসু) আধ্যাত্মিক ঐশ্বর্যসম্পন্নদের, (পিন্বতে) নিজের আনন্দরস দ্বারা, বা আরও অধিক আধ্যাত্মিক ঐশ্বর্য দ্বারা, (পিন্বতে) সীঞ্চণ করেন।