अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 61/ मन्त्र 2
सूक्त - गोषूक्तिः, अश्वसूक्तिः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - उष्णिक्
सूक्तम् - सूक्त-६१
येन॒ ज्योतीं॑ष्या॒यवे॒ मन॑वे च वि॒वेदि॑थ। म॑न्दा॒नो अ॒स्य ब॒र्हिषो॒ वि रा॑जसि ॥
स्वर सहित पद पाठयेन॑ । ज्योतीं॑षि । आ॒यवे॑ । मन॑वे । च॒ । वि॒वेदि॑थ ॥ म॒न्दा॒न: । अ॒स्य । ब॒र्हिष॑: । वि । रा॒ज॒सि॒ ॥६१.२॥
स्वर रहित मन्त्र
येन ज्योतींष्यायवे मनवे च विवेदिथ। मन्दानो अस्य बर्हिषो वि राजसि ॥
स्वर रहित पद पाठयेन । ज्योतींषि । आयवे । मनवे । च । विवेदिथ ॥ मन्दान: । अस्य । बर्हिष: । वि । राजसि ॥६१.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 61; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(যেন) যে প্রসন্নতার কারণে আপনি, (আয়বে) প্রগতিশীল, (চ) এবং (মনবে) শ্রবণ-মনন-নিদিধ্যাসনকারী উপাসকের জন্য, (জ্যোতীংষি) বিবেকজ জ্ঞানরূপী জ্যোতি (বিবেদিথ) প্রকট করেন, সেই আপনি (মন্দানঃ) প্রসন্ন হয়ে, (অস্য) এই উপাসকের (বর্হিষঃ) হৃদয়াকাশে (বি রাজসি) বিরাজমান হন ।
- [জ্যোতীংষি=“সত্ত্বপুরুষান্যতাখ্যাতিমাত্রস্য সর্বভাবাধিষ্ঠাতৃত্বং সর্বজ্ঞাতৃত্বং চ” (যোগ ৩.৪৯); তথা “তদা সর্বাবরণমলাপেতস্য জ্ঞানস্য আনন্ত্যাৎ জ্ঞেয়মল্পম্” (যোগ ৪.৩১)।]
इस भाष्य को एडिट करें