अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 61/ मन्त्र 4
सूक्त - गोषूक्तिः, अश्वसूक्तिः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - उष्णिक्
सूक्तम् - सूक्त-६१
तम्व॒भि प्र गा॑यत पुरुहू॒तं पु॑रुष्टु॒तम्। इन्द्रं॑ गी॒र्भिस्त॑वि॒षमा वि॑वासत ॥
स्वर सहित पद पाठतम् । ऊं॒ इति॑ । अ॒भि । प्र । गा॒य॒त॒ । पु॒रु॒ऽहू॒तम् । पु॒रु॒स्तु॒तम् । इन्द्र॑म् । गी॒ऽभि: । त॒वि॒षम् । आ । वि॒वा॒स॒त॒ ॥६१.४॥
स्वर रहित मन्त्र
तम्वभि प्र गायत पुरुहूतं पुरुष्टुतम्। इन्द्रं गीर्भिस्तविषमा विवासत ॥
स्वर रहित पद पाठतम् । ऊं इति । अभि । प्र । गायत । पुरुऽहूतम् । पुरुस्तुतम् । इन्द्रम् । गीऽभि: । तविषम् । आ । विवासत ॥६१.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 61; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
হে উপাসকগণ! (পুরুহূতম্) অনেকের দ্বারা সহায়তার্থে আহূত, (পুরুষ্টুতম্) অনেকের দ্বারা স্তুতি প্রাপ্ত, (তবিষম্) বলস্বরূপ (তম্) সেই (উ) ই (ইন্দ্রম্) পরমেশ্বরের (প্র গায়ত) গীত গান করো, এবং (গীর্ভিঃ) বেদবাণীর স্তুতি দ্বারা, উনারই (অভি) সাক্ষাৎ (বিবাসত) পরিচর্যা করো।