English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 87/ मन्त्र 5
प्रेन्द्र॑स्य वोचं प्रथ॒मा कृ॒तानि॒ प्र नूत॑ना म॒घवा॒ या च॒कार॑। य॒देददे॑वी॒रस॑हिष्ट मा॒या अथा॑भव॒त्केव॑लः॒ सोमो॑ अस्य ॥
स्वर सहित पद पाठप्र । इन्द्र॑स्य । वो॒च॒म् । प्र॒थ॒मा । कृ॒तानि॑ । प्र । नूत॑ना । म॒घऽवा॑ । या । च॒कार॑ ॥ य॒दा । इत् । अदे॑वी: । अस॑हिष्ट । मा॒या: । अथ॑ । अ॒भ॒व॒त् । केव॑ल: । सोम॑: । अ॒स्य॒ ॥८७.५॥
स्वर रहित मन्त्र
प्रेन्द्रस्य वोचं प्रथमा कृतानि प्र नूतना मघवा या चकार। यदेददेवीरसहिष्ट माया अथाभवत्केवलः सोमो अस्य ॥
स्वर रहित पद पाठप्र । इन्द्रस्य । वोचम् । प्रथमा । कृतानि । प्र । नूतना । मघऽवा । या । चकार ॥ यदा । इत् । अदेवी: । असहिष्ट । माया: । अथ । अभवत् । केवल: । सोम: । अस्य ॥८७.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 87; मन्त्र » 5
भाषार्थ -
আমি উপাসক (ইন্দ্রস্য) পরমেশ্বরের (প্রথমা কৃতানি) প্রথম কল্পে কৃত শ্রেষ্ঠ কর্ম-সমূহের (প্র বোচম্) প্রবচন করি, তথা (নূতনা) এই নতুন কল্পে কৃত নূতন কর্ম-সমূহেরও আমি (প্র) প্রবচন করি, (যা) যা (মঘবা) ঐশ্বর্যশালী পরমেশ্বর (চকার) করেছেন। (যদা ইৎ) যখনই পরমেশ্বর (অদেবীঃ মায়া) অদিব্য-মায়া-জালের (অসহিষ্ট) পরাভব করেছেন, (অথ) তখন থেকেই (সোমঃ) আমাদের ভক্তিরস, (কেবলঃ) কেবল (অস্য) এই পরমেশ্বরের প্রতিই (অভবৎ) সমর্পিত হয়েছে।