अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 12/ मन्त्र 2
सूक्त - ब्रह्मा
देवता - शाला, वास्तोष्पतिः
छन्दः - विराड्जगती
सूक्तम् - शालनिर्माण सूक्त
इ॒हैव ध्रु॒वा प्रति॑ तिष्ठ शा॒ले ऽश्वा॑वती॒ गोम॑ती सू॒नृता॑वती। ऊर्ज॑स्वती घृ॒तव॑ती॒ पय॑स्व॒त्युच्छ्र॑यस्व मह॒ते सौभ॑गाय ॥
स्वर सहित पद पाठइ॒ह । ए॒व । ध्रु॒वा। प्रति॑ । ति॒ष्ठ॒ । शा॒ले॒ । अश्व॑ऽवती । गोऽम॑ती । सू॒नृता॑ऽवती । ऊर्ज॑स्वती ।घृ॒तऽव॑ती । पय॑स्वती । उत् । श्र॒य॒स्व॒ । म॒ह॒ते॒ । सौभ॑गाय ॥१२.२॥
स्वर रहित मन्त्र
इहैव ध्रुवा प्रति तिष्ठ शाले ऽश्वावती गोमती सूनृतावती। ऊर्जस्वती घृतवती पयस्वत्युच्छ्रयस्व महते सौभगाय ॥
स्वर रहित पद पाठइह । एव । ध्रुवा। प्रति । तिष्ठ । शाले । अश्वऽवती । गोऽमती । सूनृताऽवती । ऊर्जस्वती ।घृतऽवती । पयस्वती । उत् । श्रयस्व । महते । सौभगाय ॥१२.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 12; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(শালে) হে শালা ! (ইহ এব) এখানেই (ধ্রুবা) স্থির হয়ে (প্রতি তিষ্ঠ) স্থিত হও, বা প্রতিষ্ঠা প্রাপ্ত হও, (অশ্বাবতী) অশ্ব ও অশ্বসম্পন্না, (গোমতী) গাভীসম্পন্না, (সূনৃতাবতী) প্রিয় ও সত্যবাণীসম্পন্না, (ঊর্জস্বতী) বল ও প্রাণদায়ক অন্নসমৃদ্ধ, (ঘৃতবতী) ঘৃতসম্পন্ন (পয়স্বতী) দুগ্ধসম্পন্না তুমি (মহতে সৌভগায়) আমাদের মহাসৌভাগ্যের জন্য (উৎ শ্রয়স্ব) ওপরে ওঠো।
टिप्पणी -
[সূনৃতাবতী, যার মধ্যে নিবাসকারী সদা সত্য ও প্রিয় বাণীই বলে। ঊর্জস্বতী=ঊর্জ বল-প্রাণনয়োঃ (চুরাদিঃ)।]