अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 125/ मन्त्र 4
सूक्त - सुर्कीतिः
देवता - अश्विनीकुमारौ
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - सूक्त-१२५
यु॒वं सु॒राम॑मश्विना॒ नमु॑चावासु॒रे सचा॑। वि॑पिपा॒ना शु॑भस्पती॒ इन्द्रं॒ कर्म॑स्वावतम् ॥
स्वर सहित पद पाठयु॒वम् । सु॒राम॑म् । अ॒श्वि॒ना॒ । नमु॑चौ । आ॒सु॒रे । सचा॑ ॥ वि॒ऽपि॒पा॒ना । शु॒भ॒: । प॒ती॒ इति॑ । इन्द्र॑म् । कर्म॑ऽसु । आ॒व॒त॒म् ॥१२५.४॥
स्वर रहित मन्त्र
युवं सुराममश्विना नमुचावासुरे सचा। विपिपाना शुभस्पती इन्द्रं कर्मस्वावतम् ॥
स्वर रहित पद पाठयुवम् । सुरामम् । अश्विना । नमुचौ । आसुरे । सचा ॥ विऽपिपाना । शुभ: । पती इति । इन्द्रम् । कर्मऽसु । आवतम् ॥१२५.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 125; मन्त्र » 4
मन्त्र विषय - রাজধর্মোপদেশঃ
भाषार्थ -
(শুভঃ পতী) হে শুভ আচরণের পালক (অশ্বিনা) কর্মে ব্যাপক [সভাপতি এবং সেনাপতি] (সচা) সমবেত/মিলিত/একত্রিত (বিপিপানা) বিবিধ প্রকার রক্ষক (যুবম্) তোমরা উভয়ই (নমুচৌ) অমোচনীয়/পরিত্যাগ করার অযোগ্য [সর্বদা রাখার যোগ্য] (আসুরে) বুদ্ধিমান পুরুষের আচরণে (কর্মসু) কর্মের মাঝে বর্তমান, (সুরামম্) সুষ্ঠুভাবে আনন্দ দাতা (ইন্দ্রম্) ইন্দ্রেকে [পরম ঐশ্বর্যবান ধনী পুরুষকে] (আবতম্) রক্ষা করো॥৪॥
भावार्थ - প্রজা ও সেনা কর্মকর্তারা মিলে ব্যবহারকুশল ধনী পুরুষদের রক্ষা করুক এবং কৃষিকাজ ইত্যাদি ব্যবসার মাধ্যমে প্রজাদের সুখ দান করুক ॥৪॥ মন্ত্র ৪; যজুর্বেদেও আছে-১০।৩৩।৩৪ তথা ২০।৭৬, ৭৭ ॥
इस भाष्य को एडिट करें