English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 125/ मन्त्र 6
इन्द्रः॑ सु॒त्रामा॒ स्ववाँ॒ अवो॑भिः सुमृडी॒को भ॑वतु वि॒श्ववे॑दाः। बाध॑तां॒ द्वेषो॒ अभ॑यं नः कृणोतु सु॒वीर्य॑स्य॒ पत॑यः स्याम ॥
स्वर सहित पद पाठइन्द्र॑: । सु॒ऽत्रामा॑ । स्वऽवा॑न् । अव॑:ऽभि: । सु॒ऽमृ॒डी॒क: । भ॒व॒तु॒ । वि॒श्वऽवे॑दा: ॥ बाध॑ताम् । द्वेष॑: । अभ॑यम् । न॒: । कृ॒णो॒तु॒ । सु॒ऽवीर्य॑स्य । पत॑य: । स्या॒म॒ ॥१२५.६॥
स्वर रहित मन्त्र
इन्द्रः सुत्रामा स्ववाँ अवोभिः सुमृडीको भवतु विश्ववेदाः। बाधतां द्वेषो अभयं नः कृणोतु सुवीर्यस्य पतयः स्याम ॥
स्वर रहित पद पाठइन्द्र: । सुऽत्रामा । स्वऽवान् । अव:ऽभि: । सुऽमृडीक: । भवतु । विश्वऽवेदा: ॥ बाधताम् । द्वेष: । अभयम् । न: । कृणोतु । सुऽवीर्यस्य । पतय: । स्याम ॥१२५.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 125; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - রাজধর্মোপদেশঃ
भाषार्थ -
(সুত্রামা) মহারক্ষক, (স্ববান্) অনেক জ্ঞাতি পুরুষবিশিষ্ট, (বিশ্ববেদাঃ) অনেক ধন বা জ্ঞানসম্পন্ন (ইন্দ্রঃ) বড়ো ঐশ্বর্যবান রাজা (অবোভিঃ) অনেক রক্ষার মাধ্যমে (সুমৃডীকঃ) অত্যন্ত সুখ প্রদানকারী (ভবতু) হোক। সেই রাজা (দ্বেষঃ) শত্রুদের (বাধতাম্) দূর করুক, (নঃ) আমাদের জন্য (অভয়ম্) নির্ভয়/অভয় (কৃণোতু) করুক এবং আমরা যেন (সুবীর্যস্য) বড়ো পরাক্রমের (পতয়ঃ) পালনকারী (স্যাম) হই ॥৬॥
भावार्थ - রাজা দুষ্ট স্বভাব এবং দুষ্ট লোকেদের নাশ করে প্রজাদের রক্ষা করে/করুক॥৬॥
इस भाष्य को एडिट करें