English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 27/ मन्त्र 4
सूक्त - गोषूक्त्यश्वसूक्तिनौ
देवता - इन्द्रः
छन्दः - गायत्री
सूक्तम् - सूक्त-२७
न ते॑ व॒र्तास्ति॒ राध॑स॒ इन्द्र॑ दे॒वो न मर्त्यः॑। यद्दित्स॑सि स्तु॒तो म॒घम् ॥
स्वर सहित पद पाठन । ते॒ । व॒र्ता । अ॒स्ति॒ । राध॑स: । इन्द्र॑ । दे॒व: । न । मर्त्य॑: ॥ यत् । दित्स॑सि । स्तु॒त: । म॒घम् ॥२७.४॥
स्वर रहित मन्त्र
न ते वर्तास्ति राधस इन्द्र देवो न मर्त्यः। यद्दित्ससि स्तुतो मघम् ॥
स्वर रहित पद पाठन । ते । वर्ता । अस्ति । राधस: । इन्द्र । देव: । न । मर्त्य: ॥ यत् । दित्ससि । स्तुत: । मघम् ॥२७.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 27; मन्त्र » 4
मन्त्र विषय - রাজলক্ষণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে ইন্দ্র! [পরম্ ঐশ্বর্যবান্ রাজন্] (তে) তোমার (রাধসঃ) ঐশ্বর্য (বর্তা) নিবারক, (ন) না তো (দেবঃ) বিদ্বান্ পুরুষ এবং (ন) না (মর্ত্যঃ) সামান্য পুরুষ (অস্তি) আছে, (যৎ) যখন (স্তুতঃ) স্তুত্য/প্রশংসিত তুমি (মঘম্) ধন (দিৎসসি) প্রদানের আকাঙ্ক্ষী ॥৪॥
भावार्थ - রাজা নিজের উত্তম গুণ দ্বারা অনুপম হয়ে সুপাত্রদের দান করে উন্নতি করুক ॥৪॥
इस भाष्य को एडिट करें