English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 27/ मन्त्र 6
सूक्त - गोषूक्त्यश्वसूक्तिनौ
देवता - इन्द्रः
छन्दः - गायत्री
सूक्तम् - सूक्त-२७
वा॑वृधा॒नस्य॑ ते व॒यं विश्वा॒ धना॑नि जि॒ग्युषः॑। ऊ॒तिमि॒न्द्रा वृ॑णीमहे ॥
स्वर सहित पद पाठव॒वृ॒धा॒नस्य॑ । ते॒ । व॒यम् । विश्वा॑ । धना॑नि । जि॒ग्युष॑: ॥ ऊ॒तिम् । इ॒न्द्र॒ । आ । वृ॒णी॒म॒हे॒ ॥२७.६॥
स्वर रहित मन्त्र
वावृधानस्य ते वयं विश्वा धनानि जिग्युषः। ऊतिमिन्द्रा वृणीमहे ॥
स्वर रहित पद पाठववृधानस्य । ते । वयम् । विश्वा । धनानि । जिग्युष: ॥ ऊतिम् । इन्द्र । आ । वृणीमहे ॥२७.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 27; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - রাজলক্ষণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে ইন্দ্র ! [পরম্ ঐশ্বর্যবান্ রাজন্](বাবৃধানস্য) বর্ধমান এবং (বিশ্বা) সকল (ধনানি) ধনসমূহের (জিগ্যুষঃ) বিজেতা/বিজয়ী (তে) তোমার (ঊতিম্) রক্ষাকে (বয়ম্) আমি (আ) সকল দিকে (বৃণীমহে) কামনা/যাচনা করি ॥৬॥
भावार्थ - যখন রাজা পরাক্রমী ও ধনী হয়, তখন প্রজাগণ সুরক্ষিত থেকে সেই রাজ্যের বৃদ্ধি কামনা করেন ॥৬॥
इस भाष्य को एडिट करें