English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 57/ मन्त्र 14
व॒यं घ॑ त्वा सु॒ताव॑न्त॒ आपो॒ न वृ॒क्तब॑र्हिषः। प॒वित्र॑स्य प्र॒स्रव॑णेषु वृत्रह॒न्परि॑ स्तो॒तार॑ आसते ॥
स्वर सहित पद पाठव॒यम् । घ॒ । त्वा॒ । सु॒तऽव॑न्त: । आप॑: । न । वृ॒क्तऽब॑र्हिष: ॥ प॒वित्र॑स्य । प्र॒ऽस्रव॑णेषु । वृ॒त्र॒ऽह॒न् । परि॑ । स्तो॒तार॑: । आ॒स॒ते॒ ॥५७.१४॥
स्वर रहित मन्त्र
वयं घ त्वा सुतावन्त आपो न वृक्तबर्हिषः। पवित्रस्य प्रस्रवणेषु वृत्रहन्परि स्तोतार आसते ॥
स्वर रहित पद पाठवयम् । घ । त्वा । सुतऽवन्त: । आप: । न । वृक्तऽबर्हिष: ॥ पवित्रस्य । प्रऽस्रवणेषु । वृत्रऽहन् । परि । स्तोतार: । आसते ॥५७.१४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 57; मन्त्र » 14
मन्त्र विषय - মন্ত্রাঃ ১৪-১৬ পরমাত্মোপাসনোপদেশঃ।
भाषार्थ -
(বৃত্রহন্) হে শত্রুনাশক! [পরমাত্মন্] (সুতবন্তঃ) তত্ত্ব ধারক/ধারণকারী, (বৃক্তবর্হিষঃ) হিংসা ত্যাগকারী [অথবা বৃদ্ধি লাভকারী বিদ্বান], (স্তোতারঃ) স্তোতা (বয়ম্) আমরা (ঘ) নিশ্চিতরূপে (ত্বাম্) আপনাকে (পরি আসতে) সেবন-উপাসনা করি, (পবিত্রস্য) শুদ্ধ স্থানের (প্রস্রবণেষু) প্রস্রবণে/ঝরনায় (আপঃ ন) যেমন জল [স্থির হয়]।।১৪।।
भावार्थ - যেমন প্রবাহমান জল শুদ্ধ সমতল স্থানে এসে স্থির হয়, তেমনই তত্ত্বগ্রাহী বিদ্বানগণ পরমাত্মার ধ্যানে শান্তি লাভ করেন ॥১৪॥
इस भाष्य को एडिट करें