English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 142/ मन्त्र 3
यदु॑षो॒ यासि॑ भा॒नुना॒ सं सूर्ये॑ण रोचसे। आ हा॒यम॒श्विनो॒ रथो॑ व॒र्तिर्या॑ति नृ॒पाय्य॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । उ॒ष॒: । यासि॑ । भा॒नुना॑ । सम् । सूर्ये॑ण । रो॒च॒से॒ ॥ आ । ह॒ । अ॒यम् । अ॒श्विनो॑: । रथ॑: । व॒र्ति: । या॒ति॒ । नृ॒ऽपाय्य॑म् ॥१४२.३॥
स्वर रहित मन्त्र
यदुषो यासि भानुना सं सूर्येण रोचसे। आ हायमश्विनो रथो वर्तिर्याति नृपाय्यम् ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । उष: । यासि । भानुना । सम् । सूर्येण । रोचसे ॥ आ । ह । अयम् । अश्विनो: । रथ: । वर्ति: । याति । नृऽपाय्यम् ॥१४२.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 142; मन्त्र » 3
भाषार्थ -
(উষঃ) হে ঊষা! তুমি (সূর্যেণ) সূর্যের কারণে (সম্ রোচসে) অতি রোচক রূপ ধারণ করো। (যদ্) যখন তুমি (ভানুনা) নিজের প্রভা সহিত (যাসি) চলে যাও, তখন (নৃপায়্যম্) প্রজাবর্গের খাদ্য-পানীয় তথা রক্ষাকে লক্ষ্য করে, (হ) নিশ্চিতরূপে, (অশ্বিনোঃ) উভয় অশ্বিগণের (অয়ম্) এই (রথঃ) নিজ-নিজ রথ (আ যাতি) প্রজাবর্গের কার্যের নিরীক্ষণার্থে আসে এবং (বর্তিঃ) মার্গ, বা আচার-ব্যবহার, অর্থাৎ বানিজ্য এবং উদ্যোগ (যাতি) চলে।