English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 142/ मन्त्र 1
अभु॑त्स्यु॒ प्र दे॒व्या सा॒कं वा॒चाह॑म॒श्विनोः॑। व्या॑वर्दे॒व्या म॒तिं वि रा॒तिं मर्त्ये॑भ्यः ॥
स्वर सहित पद पाठअभु॑त्सि । ऊं॒ इति॑ । प्र । दे॒व्या । सा॒कम् । वा॒चा । अ॒हम् । अ॒श्विनो॑: ॥ वि । आ॒व॒: । दे॒वि॒ । आ । मतिम् । वि । रा॒तिम् ।मर्त्ये॑भ्य: ॥१४२.१॥
स्वर रहित मन्त्र
अभुत्स्यु प्र देव्या साकं वाचाहमश्विनोः। व्यावर्देव्या मतिं वि रातिं मर्त्येभ्यः ॥
स्वर रहित पद पाठअभुत्सि । ऊं इति । प्र । देव्या । साकम् । वाचा । अहम् । अश्विनो: ॥ वि । आव: । देवि । आ । मतिम् । वि । रातिम् ।मर्त्येभ्य: ॥१४२.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 142; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(অহম্) আমি সম্রাট্ (দেব্যা বাচা) দৈবীবাণী অর্থাৎ বেদবাণীর উপদেশানুসারে, (সাকম্ অশ্বিনোঃ) একসাথে দুই অশ্বিকে তাঁদের কর্ত্তব্যের (অভুৎসি উ) সঠিকভাবে বোধ করিয়েছি। (দেব্যা) এবং এই দৈবীবাণী দ্বারা (মতিম্) বৈদিক-মন্তব্যকে, (বি আবঃ) বিশেষভাবে প্রকট করেছি। তথা (মর্ত্যেভ্যঃ) মনুষ্য প্রজাবর্গ থেকে, যে (রাতিম্) দানরূপে কর নিতে হবে, তথা প্রত্যুপকারে যা তাঁদের প্রজাবর্গকে প্রদান করতে হবে তাও (বি আবঃ) আমি বিশেষভাবে স্পষ্ট করেছি।