English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 37/ मन्त्र 8
प्रि॒यास॒ इत्ते॑ मघवन्न॒भिष्टौ॒ नरो॑ मदेम शर॒णे सखा॑यः। नि तु॒र्वशं॒ नि याद्वं॑ शिशीह्यतिथि॒ग्वाय॒ शंस्यं॑ करि॒ष्यन् ॥
स्वर सहित पद पाठप्रियास॑: । इत् । ते॒ । म॒घ॒ऽव॒न् । अ॒भिष्टौ॑ । नर॑: । म॒दे॒म॒ । श॒र॒णे । सखा॑य: ॥ नि । तु॒र्वश॑म् । नि । याद्व॑म् । शि॒शी॒हि॒ । अ॒ति॒थि॒ऽग्वाय॑ । शंस्य॑म् । क॒रि॒ष्यन् ॥३७.८॥
स्वर रहित मन्त्र
प्रियास इत्ते मघवन्नभिष्टौ नरो मदेम शरणे सखायः। नि तुर्वशं नि याद्वं शिशीह्यतिथिग्वाय शंस्यं करिष्यन् ॥
स्वर रहित पद पाठप्रियास: । इत् । ते । मघऽवन् । अभिष्टौ । नर: । मदेम । शरणे । सखाय: ॥ नि । तुर्वशम् । नि । याद्वम् । शिशीहि । अतिथिऽग्वाय । शंस्यम् । करिष्यन् ॥३७.८॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 37; मन्त्र » 8
भाषार्थ -
(মঘবন্) হে ধনপতি! (তে) আপনার (ইৎ) ই (প্রিয়াসঃ) প্রিয় হয়ে, (অভিষ্টৌ) আপনার সাক্ষাৎ স্তুতি করে, (নরঃ) আমরা [উপাসক] নর-নারী, (সখায়ঃ) পরস্পর সখা হয়ে, (শরণে) আপনার শরণে (মদেম) আনন্দিত থাকি। (অতিথিগ্বায়) অতিথিরূপে প্রাপ্ত সদ্গুরুর শরণে আশ্রিত উপাসকের (শংস্যম্) কীর্তি (করিষ্যন্) বর্ধিত করে আপনি, (তুর্বশম্) শীঘ্র ইন্দ্রিয়-সমূহকে বশবর্তীকারী—এমন উপাসকের প্রতি (নিশিশীহি) শিষ্যরূপে প্রদান করেছেন, এবং (যাদ্বম্) অভ্যাসমার্গে প্রয়ত্নশীল ব্যক্তিকেও (নিশিশীহি) এরূপ উপাসকের প্রতি শিষ্যরূপে প্রদান করেছেন। [অভিষ্টৌ=অভি+ষ্টুঞ্ স্তুতৌ।]