अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 19/ मन्त्र 1
सूक्त - वसिष्ठः
देवता - विश्वे देवाः, चन्द्रमाः, इन्द्रः
छन्दः - पथ्याबृहती
सूक्तम् - अजरक्षत्र
संशि॑तं म इ॒दं ब्रह्म॒ संशि॑तं वी॒र्यं बल॑म्। संशि॑तं क्ष॒त्रम॒जर॑मस्तु जि॒ष्णुर्येषा॑मस्मि पु॒रोहि॑तः ॥
स्वर सहित पद पाठसम्ऽशि॑तम् । मे॒ । इ॒दम् । ब्रह्म॑ । सम्ऽशि॑तम् । वी॒र्य᳡म् । बल॑म् । सम्ऽशि॑तम् । क्ष॒त्रम् । अ॒जर॑म् । अ॒स्तु॒ । जि॒ष्णु: । येषा॑म् । अस्मि॑ । पु॒र:ऽहि॑त:॥१९.१॥
स्वर रहित मन्त्र
संशितं म इदं ब्रह्म संशितं वीर्यं बलम्। संशितं क्षत्रमजरमस्तु जिष्णुर्येषामस्मि पुरोहितः ॥
स्वर रहित पद पाठसम्ऽशितम् । मे । इदम् । ब्रह्म । सम्ऽशितम् । वीर्यम् । बलम् । सम्ऽशितम् । क्षत्रम् । अजरम् । अस्तु । जिष्णु: । येषाम् । अस्मि । पुर:ऽहित:॥१९.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 19; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(মে) আমার (ইদম্) এই (ব্রহ্ম) ব্রাহ্মশক্তি (সংশিতম্) তীক্ষ্ণ হোক, (বীর্যম্) বীরত্ব ও (বলম্) শারীরিক বল (সংশিতম্) তীক্ষ্ণ হোক, অমোঘ ফলসম্পন্ন হোক। (ক্ষত্রম্) ক্ষাত্রবল (অজরম্) জরারহিত অর্থাৎ অজর হোক, (জিষ্ণুঃ) এবং জয়শীল (অস্তু) হোক, সেই প্রজাগণ (যেষাম্) যাদের (পুরোহিতঃ) প্রধান (অস্মি) আমি হই।
टिप्पणी -
[(পুরোহিতঃ) অগ্রণী/প্রধান রূপে নিহিত অর্থ স্থাপিত, সম্ভবতঃ প্রধানমন্ত্রী।]