अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 31/ मन्त्र 2
व्यार्त्या॒ पव॑मानो॒ वि श॒क्रः पा॑पकृ॒त्यया॑। व्यहं सर्वे॑ण पा॒प्मना॒ वि यक्ष्मे॑ण॒ समायु॑षा ॥
स्वर सहित पद पाठवि । आर्त्या॑ । पव॑मान: । वि । श॒क्र: । पा॒प॒ऽकृ॒त्यया॑ । वि । अ॒हम् । सर्वे॑ण । पा॒प्मना॑ । वि । यक्ष्मे॑ण । सम् । आयु॑षा ॥३१.२॥
स्वर रहित मन्त्र
व्यार्त्या पवमानो वि शक्रः पापकृत्यया। व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥
स्वर रहित पद पाठवि । आर्त्या । पवमान: । वि । शक्र: । पापऽकृत्यया । वि । अहम् । सर्वेण । पाप्मना । वि । यक्ष्मेण । सम् । आयुषा ॥३१.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 31; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(পবমানঃ) পবিত্র ব্যক্তি (আর্ত্যা) পীড়া থেকে (বি) বিযুক্ত হয়, (শক্রঃ) ধর্মে শক্তিশালী (পাপকৃত্যয়া) পাপকর্ম থেকে (বি) বিযুক্ত/পৃথক হয়। এইভাবে (অহম্) আমি যেন (সর্বেণ পাপ্মনা) সব পাপ থেকে (বি) বিযুক্ত হয়ে যাই, (যক্ষ্মেণ) যক্ষ্মা রোগ থেকে (বি) বিযুক্ত হয়ে যাই, (আয়ুষা) এবং সুস্থ আয়ুর সাথে (সম্) সংযুক্ত হয়ে যাই।