अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 31/ मन्त्र 7
सूक्त - ब्रह्मा
देवता - देवगणः, सूर्यः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - यक्ष्मनाशन सूक्त
प्रा॒णेन॑ वि॒श्वतो॑वीर्यं दे॒वाः सूर्यं॒ समै॑रयन्। व्यहं सर्वे॑ण पा॒प्मना॒ वि यक्ष्मे॑ण॒ समायु॑षा ॥
स्वर सहित पद पाठप्रा॒णेन॑ । वि॒श्वत॑:ऽवीर्यम् । दे॒वा: । सूर्य॑म् । सम् । ऐ॒र॒य॒न् । वि । अ॒हम् । सर्वे॑ण । पा॒प्मना॑ । वि । यक्ष्मे॑ण । सम् । आयु॑षा ॥३१.७॥
स्वर रहित मन्त्र
प्राणेन विश्वतोवीर्यं देवाः सूर्यं समैरयन्। व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥
स्वर रहित पद पाठप्राणेन । विश्वत:ऽवीर्यम् । देवा: । सूर्यम् । सम् । ऐरयन् । वि । अहम् । सर्वेण । पाप्मना । वि । यक्ष्मेण । सम् । आयुषा ॥३१.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 31; मन्त्र » 7
भाषार्थ -
(দেবাঃ) পরমেশ্বরের দিব্য শক্তি (বিশ্বতোবীর্যম) সমগ্র বীর্যবান (সূর্য) সূর্যকে (প্রাণ) প্রাণ দ্বারা (সমৈরয়ন্) সম্যক-প্রেরিত করেছে। (অহম্) আমি (সর্বেণ পাপ্মনা) সব পাপ থেকে (বি) বিযুক্ত হই, (যক্ষ্মেণ) যক্ষ্মা রোগ থেকে (বি) বিযুক্ত হই, (আয়ুষা) এবং সুস্থ আয়ুর সাথে (সম্) সংযুক্ত হই।
टिप्पणी -
[দেবাঃ= দিব্য শক্তি হলো, কামনা অর্থাৎ ইচ্ছা; সর্বজ্ঞতা, এবং কৃতি শক্তি। পরমেশ্বর সূর্যে প্রাণ প্রদান করেছেন, যা দ্বারা সে উৎপত্তিকাল থেকে জাজ্বল্যমান। সৌর পরিবারে সূর্য সর্বাধিক বীর্যবান্, শক্তিসম্পন্ন।]