English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 128/ मन्त्र 14
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
यः पर्व॑ता॒न्व्य॑दधा॒द्यो अ॒पो व्य॑गाहथाः। इन्द्रो॒ यो वृ॑त्र॒हान्म॒हं तस्मा॑दिन्द्र॒ नमो॑ऽस्तु ते ॥
स्वर सहित पद पाठय: । पर्व॑ता॒न् । अ॑दधा॒त् । य: । अ॒प: । वि । अ॑गा॒हथा: ॥ इन्द्र॒: । य: । वृ॑त्र॒हा । आत् । म॒हम् । तस्मा॑त् । इन्द्र॒ । नम॑: । अ॒स्तु॒ । ते॒ ॥१२८.१४॥
स्वर रहित मन्त्र
यः पर्वतान्व्यदधाद्यो अपो व्यगाहथाः। इन्द्रो यो वृत्रहान्महं तस्मादिन्द्र नमोऽस्तु ते ॥
स्वर रहित पद पाठय: । पर्वतान् । अदधात् । य: । अप: । वि । अगाहथा: ॥ इन्द्र: । य: । वृत्रहा । आत् । महम् । तस्मात् । इन्द्र । नम: । अस्तु । ते ॥१२८.१४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 128; मन्त्र » 14
भाषार्थ -
(যঃ) যে (ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বর (পর্বতান্) পর্বত-সমূহের (ব্যদধাৎ) বিধান করেছেন, ধারণ-পোষণ করেছেন, (যঃ) যিনি (অপঃ) সামুদ্রিক এবং অভ্রিয়/অন্তরিক্ষস্থ জলকে (ব্যগাহথাঃ) বিলোড়িত অর্থাৎ তরঙ্গিত করেছেন এবং গর্জিত/গর্জনশীল করেছেন। (যঃ) যে পরমেশ্বর (বৃত্রহা) পাপ-বৃত্র-সমূহের হনন করেছেন, (আৎ তস্মাৎ) এই কারণে (ইন্দ্র) হে পরমেশ্বর! (তে) আপনাকে (মহং নমঃ) মহা নমস্কার (অস্তু) হোক।
- [“মহ” অকারান্ত নপুংসকে; যথা—“মহানি” অথর্ব০ ২০.১১.৬।]
इस भाष्य को एडिट करें