अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 128/ मन्त्र 4
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
यश्च॑ प॒णि रघु॑जि॒ष्ठ्यो यश्च॑ दे॒वाँ अदा॑शुरिः। धीरा॑णां॒ शश्व॑ताम॒हं तद॑पा॒गिति॑ शुश्रुम ॥
स्वर सहित पद पाठय: । च॑ । प॒णि । रघु॑जि॒ष्ठ्य: । य: । च॑ । दे॒वान् । अदा॑शुरि: ॥ धीरा॑णा॒म् । शश्व॑ताम् । अ॒हम् । तत् । अ॑पा॒क् । इति॑ । शुश्रुम ॥१२८.४॥
स्वर रहित मन्त्र
यश्च पणि रघुजिष्ठ्यो यश्च देवाँ अदाशुरिः। धीराणां शश्वतामहं तदपागिति शुश्रुम ॥
स्वर रहित पद पाठय: । च । पणि । रघुजिष्ठ्य: । य: । च । देवान् । अदाशुरि: ॥ धीराणाम् । शश्वताम् । अहम् । तत् । अपाक् । इति । शुश्रुम ॥१२८.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 128; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(যঃ চ) এবং যে (পণিঃ) বণিক, কিন্তু (রঘুজিষ্ঠ্যঃ) হে লঘু-হৃদয়সম্পন্নদের মধ্যে অত্যন্ত লঘু হৃদয়সম্পন্ন অর্থাৎ অতি কৃপণ; (যঃ চ) এবং যে (দেবান্) দেবকোটির মহাত্মাদের (অদাশুরিঃ) দান দেয় না, বা দেবযজ্ঞ অর্থাৎ অগ্নিহোত্র করে না; (শশ্বতাং ধীরাণাম্) শাশ্বত কালের বুদ্ধিমানদের এই কথন (অহম্) আমি তথা আমরা (শুশ্রুম) শুনেছি, যে (তৎ) সেই পুরুষ (অপাক্ ইতি) আলাদা হয়ে আছে/পেছনে পড়ে আছে।
- [অদাশুরিঃ=অ+দাশৃ (দানে)।]
इस भाष्य को एडिट करें