अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 128/ मन्त्र 9
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
सुप्र॑पा॒णा च॑ वेश॒न्ता रे॒वान्त्सुप्रति॑दिश्ययः। सुय॑भ्या क॒न्या कल्या॒णी तो॒ता कल्पे॑षु सं॒मिता॑ ॥
स्वर सहित पद पाठसुप्र॑पा॒णा । च । वेश॒न्ता । रे॒वान् । सुप्रति॑दिश्यय: ॥ सुय॑भ्या । कन्या॑ । कल्या॒णी । तो॒ता । कल्पे॑षु । सं॒मिता॑ ॥१२८.९॥
स्वर रहित मन्त्र
सुप्रपाणा च वेशन्ता रेवान्त्सुप्रतिदिश्ययः। सुयभ्या कन्या कल्याणी तोता कल्पेषु संमिता ॥
स्वर रहित पद पाठसुप्रपाणा । च । वेशन्ता । रेवान् । सुप्रतिदिश्यय: ॥ सुयभ्या । कन्या । कल्याणी । तोता । कल्पेषु । संमिता ॥१२८.९॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 128; मन्त्र » 9
भाषार्थ -
(চ) এবং (সুপ্রপাণা) উত্তম-ঘাটবিশিষ্ট (বেশন্তা) বাওলী, (সুপ্রতিদিশ্যযঃ) উত্তম-দানী (রেবান্) ধনী, তথা (কল্যাণী) সকলের কল্যাণ কামনাকারী (সুয়ভ্যা কন্যা) বিবাহ যোগ্য কন্যা—(তা উ তা) এঁরা সবাই (কল্পেষু) কল্প-কল্পান্তরে (সংমিতা) এক সমান মান্য হয়েছে—অর্থাৎ সামাজিক ব্যবহারের অনুকূল।