English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 128/ मन्त्र 16
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - भुरिगनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
ये त्वा॑ श्वे॒ता अजै॑श्रव॒सो हार्यो॑ यु॒ञ्जन्ति॒ दक्षि॑णम्। पूर्वा॒ नम॑स्य दे॒वानां॒ बिभ्र॑दिन्द्र महीयते ॥
स्वर सहित पद पाठये । त्वा॑ । श्वे॒ता: । अजै॑श्रव॒स: । हार्य॑: । यु॒ञ्जन्ति॒ । दक्षि॑णम् ॥ पूर्वा॒ । नम॑स्य । दे॒वाना॒म् । बिभ्र॑त् । इन्द्र । महीयते ॥१२८.१६॥
स्वर रहित मन्त्र
ये त्वा श्वेता अजैश्रवसो हार्यो युञ्जन्ति दक्षिणम्। पूर्वा नमस्य देवानां बिभ्रदिन्द्र महीयते ॥
स्वर रहित पद पाठये । त्वा । श्वेता: । अजैश्रवस: । हार्य: । युञ्जन्ति । दक्षिणम् ॥ पूर्वा । नमस्य । देवानाम् । बिभ्रत् । इन्द्र । महीयते ॥१२८.१६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 128; मन्त्र » 16
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে পরমেশ্বর! (যে) যে (শ্বেতাঃ) শুভ্র অর্থাৎ সাত্ত্বিক্-চিত্ত-বৃত্তিসম্পন্ন, তথা (অজৈশ্রবসঃ) রজোগুণ এবং তমোগুণ দ্বারা অর্জিত কীর্তিসম্পন্ন, (হার্যঃ) প্রত্যাহার আদি সাধনা-সম্পন্ন উপাসক, (দক্ষিণম্) প্রগতি এবং বৃদ্ধিদায়ক (ত্বা) আপনাকে (যুঞ্জন্তি) নিজের সাথে যোগবিধি দ্বারা যুক্ত করে, সে (দেবানাম্) দিব্য যোগীদের মধ্যে (পূর্বাঃ) প্রথম-কোটির হিসেবে পরিগণিত হয়। (নমস্য) হে নমস্কার যোগ্য (ইন্দ্র) পরমেশ্বর! এরূপ ব্যক্তি (মহীয়তে) পূজিত হয়, এবং মহিমা প্রাপ্ত করে।