अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 126/ मन्त्र 10
सूक्त - वृषाकपिरिन्द्राणी च
देवता - इन्द्रः
छन्दः - पङ्क्तिः
सूक्तम् - सूक्त-१२६
सं॑हो॒त्रं स्म॑ पु॒रा नारी॒ सम॑नं॒ वाव॑ गच्छति। वे॒धा ऋ॒तस्य॑ वी॒रिणीन्द्र॑पत्नी महीयते॒ विश्व॑स्मा॒दिन्द्र॒ उत्त॑रः ॥
स्वर सहित पद पाठस॒म्ऽहो॒त्रम् । स्म॒ । पु॒रा । नारी॑ । सम॑नम् । वा॒ । अव॑ । ग॒च्छ॒ति॒ ॥ वे॒धा: । ऋ॒तस्य॑ । वी॒रिणी॑ । इन्द्र॑ऽपत्नी । म॒ही॒य॒ते॒ । विश्व॑स्मात् । इन्द्र॑: । उत्ऽत॑र ॥१२६.१०॥
स्वर रहित मन्त्र
संहोत्रं स्म पुरा नारी समनं वाव गच्छति। वेधा ऋतस्य वीरिणीन्द्रपत्नी महीयते विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
स्वर रहित पद पाठसम्ऽहोत्रम् । स्म । पुरा । नारी । समनम् । वा । अव । गच्छति ॥ वेधा: । ऋतस्य । वीरिणी । इन्द्रऽपत्नी । महीयते । विश्वस्मात् । इन्द्र: । उत्ऽतर ॥१२६.१०॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 126; मन्त्र » 10
भाषार्थ -
(নারী) নারী, (পুরা) সদা অর্থাৎ উৎসুকতাপূর্বক, (সংহোত্রম্) সামাজিক-যজ্ঞ (বাব) তথা (সমনম্) সামাজিক-জীবন অর্থাৎ উৎসব-মেলায় (গচ্ছতি স্ম) যায়। সে (ঋতস্য) সত্যের জীবনের (বেধাঃ) বিধাত্রী। (বীরিণী) ধর্মবীরা। (ইন্দ্রপত্নী) বিদ্যুৎ-সদৃশ বলিষ্ঠ ক্ষত্রিয়-পতির পত্নী (মহীয়তে) পূজিতা হয়, বিশেষ মহিমা প্রাপ্ত করে। (বিশ্বস্মাৎ০) পূর্ববৎ।
- [পুরা= অবিরতে। Soon, ere-long, continuously (আপ্টে)। নারীরা প্রায়ঃ ভাবনাপ্রধান হয়। এইজন্য ধার্মিক-কৃত্য তথা উৎসবাদিতে উৎসুকতাপূর্বক যায়, তথা সত্যের জীবন পছন্দ করে। সামাজিক-জীবনে তাঁদের বিশেষ অভিরুচি থাকে—এই সব স্ত্রৈণ-স্বভাব।]
इस भाष्य को एडिट करें