अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 131/ मन्त्र 20
सूक्त -
देवता - प्रजापतिर्वरुणो वा
छन्दः - याजुष्युष्णिक्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
दौव॑ ह॒स्तिनो॑ दृ॒ती ॥
स्वर सहित पद पाठदौव॑ । ह॒स्तिन॑: । दृ॒ती ॥१३१.२०॥
स्वर रहित मन्त्र
दौव हस्तिनो दृती ॥
स्वर रहित पद पाठदौव । हस्तिन: । दृती ॥१३१.२०॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 131; मन्त्र » 20
भाषार्थ -
(হস্তিনঃ) হাতবিশিষ্ট মনুষ্যের (দৌব) দুটি সাধন আছে, যা তাঁর জন্ম-মরণের বন্ধনকে (দৃতী) বিদারিত করে।
- [হস্তিনঃ=ইহার দ্বারা মনুষ্যের কর্মশক্তি নির্দেশ করা হয়েছে। দৌব=দ্+ঔ+ব=দ্+ব+ঔ=দ্বৌ। দুই সাধন হল—অভ্যাস এবং পরবৈরাগ্য (যোগ ২.১৫) পরবৈরাগ্য (যোগ ৩.৫০) এর পর মোক্ষ হয়/হয়ে যায়—“তদ্বৈরাগ্যাদপি দোষবীজক্ষয়ে কৈবল্যম্”। দৃতী=দৃ বিদারণে।]
इस भाष्य को एडिट करें