अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 69/ मन्त्र 2
यस्य॑ सं॒स्थे न वृ॒ण्वते॒ हरी॑ स॒मत्सु॒ शत्र॑वः। तस्मा॒ इन्द्रा॑य गायत ॥
स्वर सहित पद पाठयस्य॑ । स॒म्ऽस्थे । न । वृ॒ण्वते॑ । हरी॒ इति॑ । स॒मत्ऽसु॑ । शत्र॑व: ॥ तस्मै॑ । इन्द्रा॑य । गा॒य॒त॒ ॥६९.२॥
स्वर रहित मन्त्र
यस्य संस्थे न वृण्वते हरी समत्सु शत्रवः। तस्मा इन्द्राय गायत ॥
स्वर रहित पद पाठयस्य । सम्ऽस्थे । न । वृण्वते । हरी इति । समत्ऽसु । शत्रव: ॥ तस्मै । इन्द्राय । गायत ॥६९.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 69; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(যস্য) যে পরমেশ্বর (সংস্থে) হৃদয়স্থ হলে (সমৎসু) দেবাসুর-সংগ্রামে, (শত্রবঃ) কামাদি শত্রু (হরী) প্রত্যাহার-সম্পন্ন ইন্দ্রিয়াশ্বের ওপর, জ্ঞানেন্দ্রিয় এবং কর্মেন্দ্রিয়ের ওপর, (বৃণ্বতে ন) আবরণ দিতে পারে না, (তস্মৈ ইন্দ্রায়) সেই পরমেশ্বরের প্রসন্নতার জন্য, (গায়ত) হে উপাসকগণ! তোমরা ভক্তিভরে গান করো।