English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 127/ मन्त्र 10
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
अ॒भीवस्वः॒ प्र जि॑हीते॒ यवः॑ प॒क्वः प॒थो बिल॑म्। जनः॒ स भ॒द्रमेध॑ति रा॒ष्ट्रे राज्ञः॑ परि॒क्षितः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठअ॒भीवस्व॒: । प्र । जि॑हीते॒ । यव: । प॒क्व: । प॒थ॑: । बिल॑म् ॥ जन॒: । स: । भ॒द्रम् । एध॑ति॒ । रा॒ष्ट्रे । राज्ञ॑: । परि॒क्षित॑: ॥१२७.१०॥
स्वर रहित मन्त्र
अभीवस्वः प्र जिहीते यवः पक्वः पथो बिलम्। जनः स भद्रमेधति राष्ट्रे राज्ञः परिक्षितः ॥
स्वर रहित पद पाठअभीवस्व: । प्र । जिहीते । यव: । पक्व: । पथ: । बिलम् ॥ जन: । स: । भद्रम् । एधति । राष्ट्रे । राज्ञ: । परिक्षित: ॥१२७.१०॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 127; मन्त्र » 10
भाषार्थ -
পত্নী পতিকে বলে, হে পতি! (বস্বঃ) ঘরের সকল নিবাস-সামগ্রী (অভি) আপনার প্রতি (প্র জিহীতে) সমর্পিত, তথা (পক্বঃ) পক্ব (যবঃ) যব, এবং (পথঃ) পথ্য অর্থাৎ স্বাস্থ্যকারী (বিলম্) বিল্ব ফল আদি আপনার প্রতি সমর্পিত। (পরিক্ষিতঃ) সর্বত্র গত, তথা সর্বত্র নিবাসী (রাজ্ঞঃ) জগতের মহারাজা পরমেশ্বরের (রাষ্ট্রে) রাষ্ট্রে, (সঃ জনঃ) সেই সমগ্র প্রজাগণ (ভদ্রম্) সুখপূর্ব তথা কল্যাণপূর্বক (এধতি) বর্ধিত হয়।