English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 127/ मन्त्र 6
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - भुरिगुष्णिक्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
प्र रे॑भ॒ धीं भ॑रस्व गो॒विदं॑ वसु॒विद॑म्। दे॑व॒त्रेमां॒ वाचं॑ श्रीणी॒हीषु॒र्नावी॑र॒स्तार॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठप्र । रे॑भ॒ । भ॑रस्व । गो॒विद॑म् । वसु॒विद॑म् ॥ दे॒व॒ऽत्रा । इमाम् । वाच॑म् । त्रीणी॒हि । इषु॒: । न । अर्वी॑: । अ॒स्तार॑म् ॥१२७.६॥
स्वर रहित मन्त्र
प्र रेभ धीं भरस्व गोविदं वसुविदम्। देवत्रेमां वाचं श्रीणीहीषुर्नावीरस्तारम् ॥
स्वर रहित पद पाठप्र । रेभ । भरस्व । गोविदम् । वसुविदम् ॥ देवऽत्रा । इमाम् । वाचम् । त्रीणीहि । इषु: । न । अर्वी: । अस्तारम् ॥१२७.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 127; मन्त्र » 6
भाषार्थ -
এইজন্য (রেভ) হে স্তোতঃ! তুমি (ধীম্) আস্তিক বুদ্ধি এবং তদনুরূপ কর্ম-সমূহের (প্র ভরস্ব) প্রকর্ষরূপে সংগ্রহ করো, যা তোমাকে (গোবিদম্) ঐন্দ্রিয়িক-শক্তি প্রদান করে/করবে, তথা (বসুবিদম্) আধ্যাত্মিক-সম্পত্তি প্রদান করে/করবে। তথা (দেবত্রা) দেবকোটির মহাত্মাদের মধ্যে অবস্থান করে তুমি, (ইমাং বাচম্) পরমেশ্বরীয়-স্তুতি-সম্বন্ধী এই নিজের স্তুতিবাণী (শ্রীণীহি) পরিপক্ব করো, (ইষুঃ) এবং বাণ যেমন শত্রুদের বিনাশ করে, তেমনই তুমি কামাদির বিনাশ করে, (বীরঃ না) এবং ধর্মবীর নেতা হয়ে, (তারম্) ভাবসাগর থেকে ত্রাণকারী পরমেশ্বরকে প্রাপ্ত করো।
- [ধী=প্রজ্ঞা তথা কর্ম (নিঘং০ ৩.৯; ২.১)।]
इस भाष्य को एडिट करें