अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 135/ मन्त्र 9
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रश्च
छन्दः - विराडार्षी पङ्क्तिः
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
आदि॑त्या रु॒द्रा वस॑व॒स्त्वेनु॑ त इ॒दं राधः॒ प्रति॑ गृभ्णीह्यङ्गिरः। इ॒दं राधो॑ वि॒भु प्रभु॑ इ॒दं राधो॑ बृ॒हत्पृथु॑ ॥
स्वर सहित पद पाठआदि॑त्या: । रु॒द्रा: । वस॑व॒ । त्वे । अनु॑ । ते । इ॒दम् । राध॒: । प्रति॑ । गृभ्णीहि ।अङ्गिर: ॥ इ॒दम् । राध॑: । वि॒भु । प्रभु॑ । इ॒दम् । राध॑: । बृ॒हत् । पृथु॑ ॥१३५.९॥
स्वर रहित मन्त्र
आदित्या रुद्रा वसवस्त्वेनु त इदं राधः प्रति गृभ्णीह्यङ्गिरः। इदं राधो विभु प्रभु इदं राधो बृहत्पृथु ॥
स्वर रहित पद पाठआदित्या: । रुद्रा: । वसव । त्वे । अनु । ते । इदम् । राध: । प्रति । गृभ्णीहि ।अङ्गिर: ॥ इदम् । राध: । विभु । प्रभु । इदम् । राध: । बृहत् । पृथु ॥१३५.९॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 135; मन्त्र » 9
भाषार्थ -
(ত্বে) সেই (আদিত্যাঃ) আদিত্য ব্রহ্মচারী, (রুদ্রাঃ) রুদ্র ব্রহ্মচারী, (বসবঃ) এবং বসু ব্রহ্মচারীও (তে) হে যোগিন্! তোমার (ইদং রাধঃ) এই যোগ-সম্পত্তির (অনু) অনুকরণ করে/করতে শুরু করে। (অঙ্গিরঃ) হে প্রাণায়ামাভ্যাসী নবীন উপাসক! তুমিও এই যোগ-সম্পত্তি (প্রতি গৃভ্ণীহি) গ্রহণ করো, এবং ইহার জন্য চেষ্টাবান্ হও। (ইদং রাধঃ) এই যোগ-সম্পত্তি (বিভু) বিভূতিসম্পন্ন, (প্রভু) তথা প্রভুত্ব প্রদানকারী। (ইদং রাধঃ) এই যোগ-সম্পত্তি (বৃহৎ) বৃদ্ধিকারক এবং (পৃথু) মহাবিস্তারী।