English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 135/ मन्त्र 10
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रश्च
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
देवा॑ दद॒त्वासु॑रं॒ तद्वो॑ अस्तु॒ सुचे॑तनम्। युष्माँ॑ अस्तु॒ दिवे॑दिवे प्र॒त्येव॑ गृभायत ॥
स्वर सहित पद पाठदेवा॑: । दद॒तु । आसु॑र॒म् । तत् । व॑: । अस्तु॒ । सुचे॑तनम् ॥ युष्मा॑न् । अस्तु॒ । दिवे॑दिवे । प्र॒ति । एव॑ । गृभायत ॥१३५.१०॥
स्वर रहित मन्त्र
देवा ददत्वासुरं तद्वो अस्तु सुचेतनम्। युष्माँ अस्तु दिवेदिवे प्रत्येव गृभायत ॥
स्वर रहित पद पाठदेवा: । ददतु । आसुरम् । तत् । व: । अस्तु । सुचेतनम् ॥ युष्मान् । अस्तु । दिवेदिवे । प्रति । एव । गृभायत ॥१३५.१०॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 135; मन्त्र » 10
भाषार्थ -
(দেবাঃ) অধ্যাত্মগুরুদেব (আসুরম্) প্রাণবিদ্যা-সম্বন্ধী তথা যোগজ প্রজ্ঞা-সম্বন্ধী প্রশিক্ষণ (দদতু) প্রদান করুক, (তদ্) সেই প্রশিক্ষণ, হে শিষ্যগণ! (বঃ) তোমাদের যোগমার্গে (সুচেতনম্) সুচেতনকারী/চেতনযুক্তকারী (অস্তু) হোক। সেই প্রশিক্ষণ (দিবে-দিবে) দিন-দিন অর্থাৎ প্রতিদিন (যুষ্মান্) তোমাদের (অস্তু) প্রাপ্ত হোক। (প্রতি গৃভায়ত এব) সেই প্রশিক্ষণের গ্রহণ তোমরা অবশ্যই করতে থাকো।
- [আসুরম্=অসু=(প্রাণ); অসু=(প্রজ্ঞা; নিঘং০ ৩.৯)।]
इस भाष्य को एडिट करें