अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 71/ मन्त्र 4
ए॒वा ह्य॑स्य सू॒नृता॑ विर॒प्शी गोम॑ती म॒ही। प॒क्वा शाखा॒ न दा॒शुषे॑ ॥
स्वर सहित पद पाठए॒व । हि । अ॒स्य॒ । सू॒नृता॑ । वि॒ऽर॒प्शी । गोऽम॑ती । म॒ही ॥ प॒क्वा । शाखा॑ । न । दा॒शुषे॑ ॥७१.४॥
स्वर रहित मन्त्र
एवा ह्यस्य सूनृता विरप्शी गोमती मही। पक्वा शाखा न दाशुषे ॥
स्वर रहित पद पाठएव । हि । अस्य । सूनृता । विऽरप्शी । गोऽमती । मही ॥ पक्वा । शाखा । न । दाशुषे ॥७१.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 71; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(এব=এবম্) এরূপ [পূর্ব মন্ত্র ৩] (অস্য) এই পরমেশ্বরের বেদবাণী, যা (হি) নিশ্চিতরূপে (সূনৃতা) প্রিয় এবং সত্যরূপা, (বিরপ্শী) যে বিবিধ পদার্থ-সমূহের ব্যক্ত বর্ণনা করে, (গোমতী) জ্ঞানময়ী কিরণসম্পন্ন, এবং (মহী) মহাবাণী। সেই বেদবাণী (দাশুষে) ব্রহ্মদানকর্তার জন্য (পক্বা শাখা ন) পরিপক্ব-ফলযুক্ত শাখার সমান ফলদায়িনী।
- [বিরপ্শী=বি+রপ্ (ব্যক্তায়াং বাচি)+অশ্ (ব্যাপ্তৌ), অকারলোপঃ ছান্দসঃ।]
इस भाष्य को एडिट करें