अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 71/ मन्त्र 5
ए॒वा हि ते॒ विभू॑तय ऊ॒तय॑ इन्द्र॒ माव॑ते। स॒द्यश्चि॒त्सन्ति॑ दा॒शुषे॑ ॥
स्वर सहित पद पाठए॒व । हि । ते॒ । विऽभू॑तय: । ऊ॒तय॑: । इ॒न्द्र॒ । माऽव॑ते ॥ स॒द्य: । चि॒त् । सन्ति॑ । दा॒शुषे॑ ॥७१.५॥
स्वर रहित मन्त्र
एवा हि ते विभूतय ऊतय इन्द्र मावते। सद्यश्चित्सन्ति दाशुषे ॥
स्वर रहित पद पाठएव । हि । ते । विऽभूतय: । ऊतय: । इन्द्र । माऽवते ॥ सद्य: । चित् । सन्ति । दाशुषे ॥७१.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 71; मन्त्र » 5
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে পরমেশ্বর! (এবা=এবম্) এরূপ অর্থাৎ বিস্তৃত [পূর্ব মন্ত্র ৩] (তে) আপনার (বিভূতয়ঃ) বিভূতি, যা (মাবতে) আমার মতো উপাসকের জন্য (ঊতয়ে) রক্ষারূপ, এবং (দাশুষে) এই বিভূতি-সমূহের দাতার জন্য এই বিভূতি-সমূহ (সদ্যঃ চিৎ) শীঘ্রই পুনঃ উপস্থিত (সন্তি) হয়।