अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 94/ मन्त्र 9
इ॒मं बि॑भर्मि॒ सुकृ॑तं ते अङ्कु॒शं येना॑रु॒जासि॑ मघवञ्छफा॒रुजः॑। अ॒स्मिन्त्सु ते॒ सव॑ने अस्त्वो॒क्यं सु॒त इ॒ष्टौ म॑घवन्बो॒ध्याभ॑गः ॥
स्वर सहित पद पाठइ॒मम् । बि॒भ॒र्मि॒ । सुऽकृ॑तम् । ते॒ । अ॒ङ्कु॒शम् । येन॑ । आ॒ऽरु॒जासि॑ । म॒घ॒ऽव॒न् । श॒फ॒ऽआ॒रुज॑: ॥ अ॒स्मिन् । सु । ते । सव॑ने । अ॒स्तु॒ । ओ॒क्य॑म् । सु॒ते । इ॒ष्टौ । म॒घ॒ऽव॒न् । बो॒धि॒ । आऽभ॑ग:॥९४.९॥
स्वर रहित मन्त्र
इमं बिभर्मि सुकृतं ते अङ्कुशं येनारुजासि मघवञ्छफारुजः। अस्मिन्त्सु ते सवने अस्त्वोक्यं सुत इष्टौ मघवन्बोध्याभगः ॥
स्वर रहित पद पाठइमम् । बिभर्मि । सुऽकृतम् । ते । अङ्कुशम् । येन । आऽरुजासि । मघऽवन् । शफऽआरुज: ॥ अस्मिन् । सु । ते । सवने । अस्तु । ओक्यम् । सुते । इष्टौ । मघऽवन् । बोधि । आऽभग:॥९४.९॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 94; मन्त्र » 9
मन्त्र विषय - রাজপ্রজাকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(মঘবন্) হে মহাধনী ! (ইমম্) এই (সুকৃতম্) দৃঢ়নির্মিত (অঙ্কুশম্) অঙ্কুশকে (তে) তোমার জন্য (বিভর্ভি) আমি রক্ষণ করি, (যেন) যা [যার কারণে] দ্বারা (শফারুজঃ) শান্তি ভঙ্গকারীদের (আরুজাসি) তুমি বিনাশ করো। (অস্মিন্) এই (সবনে) ঐশ্বর্যের মধ্যে (তে) তোমার (ওক্যম্) নিবাস (সু) উত্তমরূপে (অস্তু) হোক, (ইষ্টৌ) যজ্ঞে [দেবপূজা, সঙ্গতিকরণ এবং দান]-এর মাধ্যমে (সুতে) সিদ্ধকৃত তত্ত্বরসে (মঘবন্) হে মহাধনী ! (আভগঃ) সমস্ত ঐশ্বর্য বিদ্যমান এরূপ (বোধি) জানা যায়॥৯॥
भावार्थ - বিদ্বানগণ রাজার রক্ষার জন্য অঙ্কুশ আদি শস্ত্র ধারণ করে শত্রুদের পরাজিত করে ঐশ্বর্য বৃদ্ধি করে/করুক॥৯॥
इस भाष्य को एडिट करें