अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 47/ मन्त्र 10
यु॒ञ्जन्ति॑ ब्र॒ध्नम॑रु॒षं चर॑न्तं॒ परि॑ त॒स्थुषः॑। रोच॑न्ते रोच॒ना दि॒वि ॥
स्वर सहित पद पाठयु॒ञ्जन्ति॑ । ब॒ध्नम् । अ॒रु॒षम् । चर॑न्तम् । परि॑ । त॒स्थुष॑: ॥ रोच॑न्ते । रो॒च॒ना । दि॒वि ॥४७.१०॥
स्वर रहित मन्त्र
युञ्जन्ति ब्रध्नमरुषं चरन्तं परि तस्थुषः। रोचन्ते रोचना दिवि ॥
स्वर रहित पद पाठयुञ्जन्ति । बध्नम् । अरुषम् । चरन्तम् । परि । तस्थुष: ॥ रोचन्ते । रोचना । दिवि ॥४७.१०॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 47; मन्त्र » 10
भाषार्थ -
(ব্রধ্নম্) মহান্, (অরুষম্) রোষ-ক্রোধ রহিত, অর্থাৎ শান্তস্বরূপ, (পরিচরন্তম্) তথা সর্বগত পরমেশ্বরকে, (তস্থুষঃ) ধ্যানাবস্থিত যোগীগণ (যুঞ্জন্তি) যোগবিধি দ্বারা নিজের সাথে যুক্ত করে নেয়। এই পরমেশ্বরের প্রকাশ দ্বারা (দিবি) দ্যুলোকে (রোচনা) দীপ্ত নক্ষত্র-তারাগণ (রোচন্তে) চমকিত/প্রদীপ্ত হচ্ছে, তথা এই পরমেশ্বরের (রোচনা) রুচিকর দীপ্তি তখন (দিবি) মস্তিষ্কে (রোচন্তে) চমকিত/প্রদীপ্ত হয়।