Loading...

काण्ड के आधार पर मन्त्र चुनें

  • अथर्ववेद का मुख्य पृष्ठ
  • अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 47/ मन्त्र 14
    सूक्त - प्रस्कण्वः देवता - सूर्यः छन्दः - गायत्री सूक्तम् - सूक्त-४७

    अप॒ त्ये ता॒यवो॑ यथा॒ नक्ष॑त्रा यन्त्य॒क्तुभिः॑। सूरा॑य वि॒श्वच॑क्षसे ॥

    स्वर सहित पद पाठ

    अप॑ । त्ये । ता॒यव॑: । य॒था॒ । नक्ष॑त्रा । य॒न्ति॒ । अ॒क्तुऽभि॑: ॥ सूरा॑य । वि॒श्वऽच॑क्षसे ॥४७.१४॥


    स्वर रहित मन्त्र

    अप त्ये तायवो यथा नक्षत्रा यन्त्यक्तुभिः। सूराय विश्वचक्षसे ॥

    स्वर रहित पद पाठ

    अप । त्ये । तायव: । यथा । नक्षत्रा । यन्ति । अक्तुऽभि: ॥ सूराय । विश्वऽचक्षसे ॥४७.१४॥

    अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 47; मन्त्र » 14

    भाषार्थ -
    (যথা) যেমন (অক্তুভিঃ) রাত্রি সমেত (নক্ষত্রা) নক্ষত্র-তারা-গণ, সূর্যের আলোতে (অপ যন্তি) দূরে সরে যায়, তেমনই (তায়বঃ) অলক্ষ্যে/গোপনে অজ্ঞানান্ধকারে আত্মার মধ্যে প্রবিষ্ট কাম, ক্রোধ, লোভ আদি, প্রভুর প্রকাশে (অপ যন্তি) সরে যায়/অপসারিত হয়, সেই উপাসকের জন্য যে (সূরায়) সূর্যের সদৃশ আধ্যাত্মিক জ্ঞানের প্রকাশ দ্বারা প্রকাশিত, এবং (বিশ্বচক্ষসে) বিশ্বের রহস্য যে সাক্ষাৎকার করেছে।

    - [তায়বঃ=চোর (নিঘং০ ৩.২৪)।]

    इस भाष्य को एडिट करें
    Top