अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 107/ मन्त्र 1
सम॑स्य म॒न्यवे॒ विशो॒ विश्वा॑ नमन्त कृ॒ष्टयः॑। स॑मु॒द्राये॑व॒ सिन्ध॑वः ॥
स्वर सहित पद पाठसम् । अ॒स्य॒ । म॒न्यवे॑ । विश॑: । विश्वा॑: । न॒म॒न्त॒ । कृ॒ष्टय॑: ॥ स॒मु॒द्राय॑ऽइव । सिन्ध॑व: ॥१०७.१॥
स्वर रहित मन्त्र
समस्य मन्यवे विशो विश्वा नमन्त कृष्टयः। समुद्रायेव सिन्धवः ॥
स्वर रहित पद पाठसम् । अस्य । मन्यवे । विश: । विश्वा: । नमन्त । कृष्टय: ॥ समुद्रायऽइव । सिन्धव: ॥१०७.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 107; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(অস্য) এই পরমেশ্বরের (মন্যবে) মন্যু-এর প্রতি, (বিশ্বাঃ বিশঃ) সকর নাগরিক প্রজাগণ, তথা (কৃ ষ্টয়ঃ) কৃষিক প্রজাগণ (সম্ নমন্ত) স্বভাবতঃ নত হচ্ছে, (ইব) যেমন (সিন্ধবঃ) প্রবাহমান নদী-সমূহ (সমুদ্রায়) সমুদ্রের প্রতি নত থাকে।