अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 129/ मन्त्र 14
सूक्त -
देवता - प्रजापतिः
छन्दः - प्राजापत्या गायत्री
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
पुमां॑ कु॒स्ते निमि॑च्छसि ॥
स्वर सहित पद पाठकु॒स्ते । निमि॑च्छसि॥१२९.१४॥
स्वर रहित मन्त्र
पुमां कुस्ते निमिच्छसि ॥
स्वर रहित पद पाठकुस्ते । निमिच्छसि॥१२९.१४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 129; मन्त्र » 14
भाषार्थ -
(পুমান্) হে মনুষ্য! তুমি তো বৃদ্ধিশীল, তবুও (কুস্তে) প্রকৃতির আলিঙ্গনে (নিম্) নিম্নগতি অর্থাৎ অধোগতি (ইচ্ছসি) কামনা করছো।
- [পুমান্=পুংস অভিবর্ধনে। (কুস্তে=কুস্ সংশ্লেষণে)। অথবা কুস্তে=কুৎসিতে কর্মণি, স্ এবং ৎ এ আদ্যন্ত-বিপর্যয় হয়েছে, অর্থাৎ “স্” এর স্থান এ “ৎ”, এবং “ৎ” এর স্থান এ “স্” হয়েছে।]
इस भाष्य को एडिट करें