English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 70/ मन्त्र 13
तु॒ञ्जेतु॑ञ्जे॒ य उत्त॑रे॒ स्तोमा॒ इन्द्र॑स्य व॒ज्रिणः॑। न वि॑न्धे अस्य सुष्टु॒तिम् ॥
स्वर सहित पद पाठतञ्जेऽतु॑ञ्जे । ये । उत्ऽत॑रे । स्तोमा॑: । इन्द्र॑स्य । व॒ज्रिण॑: ॥ न । वि॒न्धे॒ । अ॒स्य॒ । सु॒ऽस्तु॒तिम् ॥७०.१३॥
स्वर रहित मन्त्र
तुञ्जेतुञ्जे य उत्तरे स्तोमा इन्द्रस्य वज्रिणः। न विन्धे अस्य सुष्टुतिम् ॥
स्वर रहित पद पाठतञ्जेऽतुञ्जे । ये । उत्ऽतरे । स्तोमा: । इन्द्रस्य । वज्रिण: ॥ न । विन्धे । अस्य । सुऽस्तुतिम् ॥७०.१३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 70; मन्त्र » 13
भाषार्थ -
(বজ্রিণঃ) পাপের ওপর বজ্রপ্রহারকারী (ইন্দ্রস্য) পরমেশ্বরের (তুঞ্জে তুঞ্জে) পাপের ওপর বজ্রপ্রহারের সময়, (যে) যে (উত্তরে) উত্তম এবং উৎকৃষ্ট (স্তোমাঃ) সামগান হওয়া উচিৎ, যা দ্বারা (অস্য) এই পরমেশ্বরের (সুষ্টুতিম্) উত্তমোত্তম স্তুতি হয়, তা আমি (ন বিন্ধে) না জানি।