अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 70/ मन्त्र 16
इन्द्रं॑ वो वि॒श्वत॒स्परि॒ हवा॑महे॒ जने॑भ्यः। अ॒स्माक॑मस्तु॒ केव॑लः ॥
स्वर सहित पद पाठइन्द्र॑म् । व॒: । वि॒श्वत॑: । परि॑ । हवा॑महे । जने॑भ्य: ॥ अ॒स्माक॑म् । अ॒स्तु॒ । केव॑ल: ॥७०.१६॥
स्वर रहित मन्त्र
इन्द्रं वो विश्वतस्परि हवामहे जनेभ्यः। अस्माकमस्तु केवलः ॥
स्वर रहित पद पाठइन्द्रम् । व: । विश्वत: । परि । हवामहे । जनेभ्य: ॥ अस्माकम् । अस्तु । केवल: ॥७०.१६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 70; मन्त्र » 16
भाषार्थ -
(বঃ) হে উপাসকগণ! তোমাদের জন্য, তথা (জনেভ্যঃ) সকল অন্যদের জন্য, (বিশ্বতঃ পরি) সর্বত্র পরিগত (ইন্দ্রম্) পরমেশ্বরের (হবামহে) আমরা আহ্বান করি। সেই পরমেশ্বর (অস্মাকম্) আমাদের সকলের (কেবলঃ) একমাত্র সেবনীয় (অস্তু) হন/হোক, বা সেই কৈবল্য প্রাপ্ত পরমেশ্বর আমাদের সকলের সেবনীয় হোক। [কেবলঃ=কেবৃ সেবনে।]