अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 92/ मन्त्र 2
आ हर॑यः ससृज्रि॒रेऽरु॑षी॒रधि॑ ब॒र्हिषि॑। यत्रा॒भि सं॒नवा॑महे ॥
स्वर सहित पद पाठआ । हर॑य: । स॒सृ॒ज्रि॒रे॒ । अरु॑षी: । अधि॑ । ब॒र्हिषि॑ ॥ यत्र॑ । अ॒भि । स॒म्ऽनवा॑महे ॥९२.२॥
स्वर रहित मन्त्र
आ हरयः ससृज्रिरेऽरुषीरधि बर्हिषि। यत्राभि संनवामहे ॥
स्वर रहित पद पाठआ । हरय: । ससृज्रिरे । अरुषी: । अधि । बर्हिषि ॥ यत्र । अभि । सम्ऽनवामहे ॥९२.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 92; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(অধি বর্হিষি) আমাদের হৃদয়াকাশে (যত্র) যে হৃদয়াকাশে (অভি) পরমেশ্বরকে সাক্ষাৎ করে (সং নবামহে) আমরা একত্রিত হয়ে সম্যক্-স্তুতি করি—সে হৃদয়াকাশে (অরুষীঃ) প্রকাশময়ী তথা (হরয়ঃ) মনোহারী পরমেশ্বরীয়-কিরণ-সমূহ (আ সসৃজ্রিরে) পূর্ণরূপে প্রকট হয়েছে।
- [অরুষীঃ=আরোচনাৎ (নিরু॰ ১২.১.৭)। তথা রোষ, ক্রোধ আদি থেকে মুক্তিদায়ক।]
इस भाष्य को एडिट करें